Yetmiyor!

Hani gecenin geç bir saati bir şehre girerken o şehrin ışıkları parıl parıl parlar ya!
Ve ya güneş yeniden doğarken saat 6-6.30 civarında bir şehirden otobüsle geçerken insanların ışıklarını yaktıklarını ve yeniden hayata uyandıklarını görürsün ya. işte o terketmenin bütün acısını hafifletir.
Hayat devam etmektedir, tüm yaşanmışlıklara geride kalan şeyler vardır, onlardan kaçılmalı, hatırlanası arzular, hisler, ümitler, ve hatta sorunlar kafadan ölümüne çıkarılmalı, yok olmalıdır. Vazeçilmemelidir yeniden yaşamaktan. Vazgeçilmemelidir yeniden aşık olmaktan.


Yollar terketmenin acısını dindirir, geleceğe yönelik planları güçlendirir, önüne bakmayı ve sorumluluk , hatta güven gerektirir... Kimse güvenmediği biriyle yola çıkmaz, ama güvenilmediğinizi bilmezsiniz! Bilmeli, hissetmeli, gerçekleri ve gerektirdikleri karşısında tuzla-buz olabilmelisiniz. Kafanızı eğmeden, dik tutarak "gidebilmelisiniz", kendinizi yollara vurabilmelisiniz.