Saygı, sevgi, yalnızlık

Geriye dönüp baktığımda, ciddi sırlarımı paylaşacak, birlikte vakit geçirecek hiç bir arkadaşımın olmadığını farkettim.

Ben ne bir arkadaşımla sinemaya gittim, ne birlikte vakit geçidik, ne ortak kararlar aldık?!



Etrafımdaki bir çok insana yukarıdan baktığıma dair söylentiler var... Merak ettiğim konu ise bir insanın halinde, tavrında, görünüşünde vs... bakarak bir takım değerlendirmelerde bulunursunuz ve ona göre o insanla ilişkinizi yürütürsünüz. Benim fikirlerime, görüşlerime, düşüncelerime, hayat tarzıma saygı duymayacağını az çok tahmin ettiğim insanlarla ne paylaşabilirim?



Etrafta o kadar çok insan var ki, sanıyorlar ki kapılarımı, pencerelerimi onlara kapatıyorum. Hayır. Yok böyle bişey. Sizler sadece görmek istediklerinizi görüyorsunuz!



En derin yaralar kapanıyor şu hayatta, acılarımızı da unutuyoruz. Bu süreç zarfında unuttuklarımız, unutmadıklarımız, hayatımıza girener ve ya giremeyenlerle bir bunalım zamanı geçiriyoruz.

Ben neden aynı kalıyorum? Neden bazen hayatım çok hızlı geçerken bazen durma aşamasına geliyor?



İnsanlara artık hakettikleri değeride vermek istemiyorum. İnsanlar beni üzüyorlar. Adam yerine koyduğum insanlar beni köpekler gibi ulutuyorlar. Ben kesinlikle bunu haketmiyorum.



Kendimi güçlü bir insan olarak bilirdim, ama birde bakıyorum ki güce dair elimde kalan tek şey yalnızlık.

Read more...

ne hayatlar ümidine ben ne yollara düştüm;

ilk yenilen ben değildim tabii, gün oldu dünyaya küstüm, barışık geçirdiğimiz gün sayısı bir elin parmaklarını geçmez.

eğer benim için ağlıyorsan anne, ağlama boşu boşuna
ağlama benim için bende herkes kadar hayatın acılarını tatmaya başladım.
bende emin ol herkes kadar yandım.


bilsen ne olur çocukluğumdan kalan bu sırrı
tek elimde kalan bu, elimde avucumda geleceğime.
hayat artık benim yapayalnız geçirmeye mahkum olduğum bir hapishane

ağlama anne, ağlama, bende yedim bu hayatın sillesinden;
herşeye rağmen düşmedim daha
yer gök bir olsa da, dört duvar beni benliğimden alsa da,
dar sokaklarda düşmedim daha
hayatın içinde tutnacak daha çok dalım var...

vur ayaz vuracaksan, benim senin karşında direnecek gücüm her zaman olacak.
talih; dön istersen artık, yeter çektirdiğin, ama bendeki canı hala yoramadın.

hayat, beni terketme. yapılacak çok şey var. kazanılacak çok zafer, daha sevilipte sevilmyecek bir çok erkek var.
mutlu olacak çok an var. kazanılacak başarılar var!

Ama yinede günümde;
herşey seninle o kadar güzel ki. korktuğm herşey seninle daha güzel...
bir an gelse, ayrılsak, bana tek bir gün yetse.
sesin bile.içtiğimiz su, çay vs. herşey. aldığım nefes bile seninle çok güzel.

Yüzümde kalacak gözyaşları bile senin için çok özel.
Seninle paylaştığım o dakikalar benim ömrümün ılık birer rüzgarlı sahili.
...
Bir gün yolda birisiyle karşılaştım, kalbim acıdı. Hepsi bu.

Read more...

Ben, bizzat kendim, kendimde birşeyi farkettim.

Duygulsal bir boşluğun içine girdiğimde, önüme çıkan herkesten bir takım beklentiler içine giriyorum.

Kabullendiğim şeyler dahilinde aynı ortak noktadan yola çıktığımız diğer insanları tanıdıkça bir umut çerçevesi içinde hayallere kapıldığımı farkettim.

Yolda, otobüste, dolmuşta, trende vs... yerlerde gözüme bakan muhtemel sırdaşlarım, yol sormak için arabasını durduran yakışıklı bey...

Hepiniz affedin, belki veremeyeceğiniz birşey ama galiba içinden çok su akan bu boş duygu havuzu içinde ben size aşık oluyorum.

Ne yapmalıyım bilmiyorum. Belki de en iyisi bir psikolog desteği ve ya bir takım tavizler vermek.

Read more...

Günüm aynı gün, geceler eski.

Yalnız geçen şu bahar gecelerinde, yalnızlığı sınırlandırmak, birinin nefesini duymak, belki iki çift laf etmek için verdiğim çabalamalar hala boşuna gibi görünmekte.

Belki sadece sınırlamak, nefes hissiyatı ve iki lafın belini kırmaktan çok daha fazlasının peşindeyim, belki ten teması istiyorum... Belkilerle sınırlanmıyorum, evet istiyorum.

Onlar hep yanlış bildi, kadere zaman zaman inanmazmışım gibi takılsamda belkide bu benim kaderim olarak çizilmiş bir hayat biçimi. Belki tanrının beni diğer insanların kötülüklerinden, düzenbazlıklarından, yalanlarından bir sınırlandırma emri.

Ben, zaten her zaman, tanrının beni bir takım şeylerde benim iyiliğim için kayırdığını hep düşündüm ve bunun için kendisine şükürler sundum. Kaldı ki o zaten gözeten ve koruyan. Biz insanları iyiyi ve kötüyü ayırt etmemiz için bir takım yetilerle donatmış...



Eğer bir takım kriterler içinde yalnız yaşamak zorunda kalmış ve ya aslında ihtimal yokken yalnız kalmayı "başarabilmiş" isem, bu belki tanrımın bana bahşettiği bir koruma kalkanı, belki de bana iyiyi ve kötüyü ayırabilmem adına verdiği bir yeti...

Her ne olursa olsun, ben bana verdiklerinden ötürü ona yine şükranlarımı sunuyor; her zaman benimle birlikte olacağının güveni içinde yapayalnız ama güvende bir akşamı daha sonlandırıyorum.

Read more...

Sıcak

Bazen farkediyorumda, sanki bize kesin kararlarla bildirilmiş gibi, sanki daha yıllarca yaşamamızın garantisi var gibi hayatımızı çarçur ediyoruz.

Kiminin hiç bitmeyen dertleri var, kimisi dünyandan bir haber, kimi bir takım birşeyleri yapmış becermiş ve bir başkasına çalım atma derdinde...

Kimi nerde bıraktığının bir önemi yok hayatın. Hayat dediğin zaten bakmışsın doğmuşsun, bakmışsın yaşıyorsun, bide bakmışsın bitiveriyor. Ölüm ne kadar kaçınılmaz olsa da hayatımızı bence nasıl olsa öleceğimiz gerçeğini her dakika katarak yaşamamaktan yanayım.

En son ne zaman sıcak bir eli tuttuğumu hatırlamıyor-d-um. Benden çok uzak bir davranıştı.



Bir elin sıcaklığını hissetmeyeli o kadar uzun zaman olmuştu ki!

Keşke karşılıksız olan bir sevginin çerçevesinde gönlümde açmadan solan gülün açılabilen yaprakları olsaydı... Her zaman gamlı oldum, bir çok zamanım yalnızlıkan ötürü üzgün geçiyor.



Senin yolunu aylar boyunca bekleyebilirim. Yeter ki gel bana, senede bir gün...

Ağarsın saçlarım, yansın dudağım! Adını anmaktan yansın dudağım!

Bu aşk için bütün gece ağlayacağım...



Yeter ki gel bana senede bir gün.

Göreyim gözlerini, dokunayım ellerine. Sıcacık göğsüne başımı dayayıp uyuyayım.

Read more...

Aşk.Yeniden?

Yeniden aşık mı oluyordum? Ya da sadace hayatımdaki br boşluğu farklı bir şekilde dolduran bir insanı yine farklı değerlendiriyor ve yine üzülen tarafın ben olacağımı bile bile bir fırtınaya mı sürükleniyorum?

Belkide aşık olmak istiyorum. Onun gözlerinin içinde boğulmak, her bakımdan benden daha güçlü kişiliği ve fiziğinin beni alıp götürmesini, borçlarımı, harçlarımı, üzüntülerimi, kederlerimi ve beni benlikten çıkarmış ve çıkarmaya devam eden herşeyden uzaklaştırmasını istiyorum!

Reelde olsun istiyorum. Sanalda olsun istemiyorum. Yalan olmasın, dolan olmasın!

Herşey gerçek olsun. O burun deliklerimi dolduran muhteşem kokusunu elini tutarken duymak istiyorum. Kahverengi gözlerine bakmak istiyorum!





Evet.Senin için çok şey istiyorum. Ben yine her zaman odluğu gibi bir insanın hayatına onun durgunluk evresinde girdiğimi biliyorum.

Ama olsun. Şimdilik varlığı bile yeter.

Read more...

Devam :)

Nerede kalmışız, hayat bizi nerede terketmiş ve ya etmemiş;

belki biz hayatı terketmişiz, bir başka ihtimalde ikimizinde birbirini sevmemiş olmasıymış.

Arayı artık epeyce açtığımın farkındayım, ama hayatın her zaman her yere yansıtamadığım yönleri bu sıralar bir hayli meşgul etmekle birlikte,benim artık kronik bir seyir halinde devam eden yalnızlık senfonimde hala bir takım yerlerde eksikliklerin varlığından haberler vermeye devam ediyor.

Yine yazmadığım dönem içersinde bir çok insan ile uzak demeden, yakın demedensadece belki dost olma adına irtibatlar kurdum, kimi ile daha yazma aşamasında uyuşamadık, kimileri ile bir çok ortak yön yakaladık ama bazı şeylerin ortak şeyler yakalamaktan daha fazlasını gerektirdiğini hep bildik, bilmeye devam ediyoruz, kimisiyle sadece arkadaş olarak kalacağımızı baştan sessiz anlaşmalar ile belirledik...



Düşünüyorum hep bir erkek diğer bir erkekten ne ister diye. Çevremde, internetteki hikayelerde anlatılanlar ne kadar gerçek,ne kadarı yaşanıyor, ne kadarı yaşanmmıyor, ne kadarı insanların kafa kurgusu çözemiyorum.

Konu dönüp dolaşıp benim ne istediğime gelince ben yine ortalıkta yapayalnız kalıveriyorum.

Son zamanlarda iyice asosyalleştiğimi farkettim. Ne hobilerime vakit ayırıyorum,ne işlerimle ilgileniyorum...

Yalnızlık konusunda bir hayli bunaldığım şu günlerde çok sevdiğim fotoğraf hobim üzerinde çalışmak üzere artık ailem olark kabu ettiğim insanlardan izin alarak bir hayli fotoğraf çektim.

En azından, yalnız olmadığımı birazcık olsada hatırlamış oldum.



Bu demek değil ki, artık özel olarak arkadaşlık edebileceğim, her konuda paylaşabileceğim birisinin olmasını istemiyorum.

Read more...