Sen gittin, ben yalnız kaldım

Kaç vücut gerekecek bana,
seni unutmama?

Günlerimin gecelerimin, en güzel dakikalarımın hayaliydin sen.
Rüzgara çarpıp gelen martı sesleri, deniz kıyısı, hayat ve ölüm arasında kalan hayatımın aktığı o deniz kıyısında elimde kalan bir şarap kadehi ile yine geçmişi sorguluyor ve yine çok fazla şey mi istedim diye merak ediyorum.

Hüzünlerin kıyısında kalan kalbim yine çok sıkışıyor.
Bir gün anlayacaksın, sende bileceksin. Çektirdiklerini sende bilecek, çektirdiklerini bildikçe sende yanacaksın. Bir erkek için gözünden akacak olan tek damla yaşın bile içine ateş gibi düştüğünü göreceksin. Yüreğin yanacak. İçin "cız" edecek.

Sevmenin, bir ilişkiyi yürütmenin en başında karşındakinin de düşüncelerine önem vermeyi, onu da kendin gibi görmeyi, hislerini anlamayı öğreneceksin.
Tek tesellim çektirdiklerini kendininde yaşayıp görmesi.

İnsanların sorunlarını, sıkıntılarını vesairelerini çözmeye çalışmaktan çok sıkıldım. Yüreğimin dağlanmasından, acı çekmekten, insanların bencilce kendilerine göre yaşamayı tercih etmelerinden, bunu başarabilmelerinden şikayetçiyim...


Bir gün beni anlayacaksın
Bir gün sende kırılacaksın
Elbet, o gün yıkılacaksın
Anlayacaksın, ağlayacaksın...


Sevmenin, güvenmenin ne demek olduğunu insanlar acaba bir ilişkinin erkek erkeğe yaşanıyor olmasından kaynaklanan sebeplerden öte mi bilmiyorlar?
Bir erkek, diğer bir erkekle bir ilişkiyi yapmaya çalışırken neden "o"nun varlığını idrak edemiyor? Acaba ben böylesine rastlamadım mı?


Gün olurda, benden bıkarsan
Gün gelirde hayatımdan çıkıp gidersen
Sanma ki senden
Senin uğruna verdiklerimden
Birşeyler isterim, kalbimden giderken...


Ben yine yalnız kaldım. Ben yine hayatın bu acımasızlığında sığınacak bir nefes, bir ses, bir varlıktan yoksun kaldım. Birbirimize hiç birşeyimizi vermedik, ama bu benim açımdan vermeyeceğim demek değildi. Sana çok şeyimi verebilirdim. Hak etmedin.





Şimdi ben kimin yüreğimi tutacağını, kimin seveceğini, kimin sıcak evim olup kış vakti okul dönüşünde sesiyle bile beni mutlu edeceğini bilmiyorum.







Galiba, benimki aşktanda öte bir miktar açlık. Doyduğum zaman artık ben bile kendimi tanıyamacağım.