iyi gelir ilk zamanlar
birisinin varlığı ihya eder
tebessüm ettirir baktığın yerden
sonra çeker gider geldiği gibi
sessiz, sakin, umursamaz bir başıma
kaldığında durur düşünür
yalnışı ararsın.
yalnışlar yalnış değildir
ilk zamanlar öyledir
kendimi anlatmam gerekir
anlattıkça bilmen gerekir.
bildikçede öğrenmen.
uzaklarda bir yerlerde beklenen birisi
tanımadan, görmeden bilmeden ve hevesle
çılgınlık sınırında kalkıp gitmek ötesinde
kalmanın gereği var üzerimde.
verilmiş sözlerin ötesinde hayatın beklentisi
içimdeki heyecanın vazgeçilmez ateşi
kalkıp gitmenin tatlı heyecanı, hüsranı
geri dönüşün boynu bükük hezeyanı
birde bakmışsın yola çıkmış umutlar,
herşeyi sırtına yüklemiş, sana "gel" diyor.
Herşey güzel olacak diyor
Gözlerinin içine bakmaya hazırken.
Masum olmasak bile ikimiz için
Yeni bir başlangıç diyor gözlerindeki gülüş.
Ve işte; sen, sensin beklediğim.
Paylaşılmıyor hüzün
Paylaşamam yolu yok bunun
Anlatamam sözü yok bunun
Çekilecek başa geldikçe dertler
Bir zaman bir yerde
Birlikte yürüyecektik.
Sobanın yanında içecektik.
Konuşacaktık. Paylaşacaktık.
Denize kaçan, rüzgarla sürüklenen bir top gibi
Yine bir yerlere sürükleniyorum.
Bu darbelere daha fazla dayanamıyorum.
Hoşgeldin yalnızlık.
yeniden gülmek ve mutlu olmak ne kadar yakınımda sansamda birde bakıvermişim hayata, sanki bana gülmeyi yasaklamış. Sevebilecekmişim, ama önümden alınan yemek gibi açk kalmışım.
Ne çok öğrenmişim. He defasında nasıl kanatlanmışım. Nasıl aldanmışım. Kadere değil gerçeğe inanmışım. Bu son sanmışım, evet demişim. İşte! demişim. ama aldanmışım.
Yine boyun eğmemişim. Ne alışmış, nede uslanmışım.
Hoşgeldin yalnızık.
Kalbim öylesine ağrıyor ki. Sanki çıkıverecek gibi. Ağırlığıyla eziliyorum bu akşam. Sabaha çıkarsam bir daha ölmem.
Yeniden gülmek ve mutlu olmak benim sandığım kadar zor ve bana uzak olan birşey değilmiş.
Read more...
hem özledim
hem uzakta dinlendim
artık biz biz değiliz
korkarım tanıştık, seviştik, ayrıldık seninle.
daha çok olmalı. yok olmalı.
yeter mi bu acı?
Bugün yolda seni benden alan otobüsle karşılaştık. Hala kibirli, hala umursamaz ve geride bıraktıklarına aldırmadan burnu havada gidiyordu. trafiğin ortasında karşımda dururken dikildim önüne aldırmadan. Yeniden ezip geçebilirdi. Zaten bir kere geçmişti. Sen işte onunla gitmiştin benim hayatımdan son defa; bir daha hiç girmemek üzere bakmayarak arkaya.
Arkasından dur! gitme! götürme! diye sessizce ağladığımda birkez bile durmadı arkasına bakmak için; kaçarcasına uzaklaştı hayatımdan.
Ve işte sensiz geçen bir yılın ardından yeniden, aynı yerde aynı şartlarda yine karşılaştık. Bu sefer aldığı ahın bedeli sırtında, akıttığı gözyaşları yollarında, tekerleklerinin altında.
Sensiz geçen bir yıl daha. Belki daha fazla. Sevgililer günün kutlu olsun sevdiğim. Yanımda olmasanda, yanında olamasamda.
Henüz tanışmadık, belki zamanın birisinde karşılaşacağız, dost olacağız, belki birer bardak çay içeceğiz.
Tanımıyorum ama hangi yürekli insan kaybedilen değerli bir şeyin arkasından gözyaşlarını tutmadan yaşamaya devam edebilir?
Tanımıyorum, hikayesini Gayyor'dan okudum; Ümit'in annesi, dünyadan ayrılan melekler arasına katılmış.
Evet, bazı şeyleri kabul edip, geçmişteki güzel veya güzel olmayan günlerin anısıyla yaşamak kolay değil, ama ne olur, ne olur güçlü kal. Dünyada birde sen varsın. Fazladan yanında olmaya gayret edeceğin dostların, dostlarından öte arkadaşların var. Güçlü kalmak zorundasın, hayat güçsüzleri ezer. Başın sağolsun güzel arkadaşım.
Sen üşürken sıcak kalmayı;
Sen açken tok kalmayı istemiyorum.
Sen giderken arkada kalmayı
Arkada kalıp ağlamayı istemiyorum.
Sesini duyduğumda ağlamayı
Ağlamayı bırakıp gülmeyi istemiyorum.
Başkasını öperken seni düşündüğümde
Yanımdaki birden sen oluver istiyorum.
Sensizliği sevmiş gibi görünmeyi;
Sensizlik akıp giderken sol yanağımdan usulca
Ben bu hayatı yapayalnız yaşamayı istemiyorum.
Arkana bile bakmadan vazgeçerken bile
Yanında olmayı istiyorum.
Yine çekip giderken farkına varıyorum denizin;
Seni düşündüğümde yine heyecanlanıyorum.
Dalgaların sesinde yine seni arıyorum.
Tepedeki ayda yüzünü görüyorum.
Kumdaki ayak izlerimin yanında
Seninkileri arıyorum
İnadına bir yıldız kayıyor puslu gökyüzünden
Bulutların arasından,
Unutsamda dilek tutmayı
Bilmesemde medet ummayı
Bu sefer yanımda ol istiyorum.
Yanında olacağımı bilmek ama dokunamayacağımı bilmek çok koydu bu sefer. Keşke o zaman söyleseydin kendi yolumuza gitseydik, kendi kaderimizi çizseydik. Şimdi ne o olacak? Zaman geçti, birbirimizi tanıdık, sadece ben sevdim. Sense başka bedenlerin esiri oldun.
Ben şimdi senden nasıl vaz geçeceğim? Çıktığın yoldan nasıl çevireceğim?
Yanında otururken elime fırsat geçmiş olsa da dokumadım eline. Kulağına eğilmişken öpmedim yanağını. Vazgeçmek kolay mı? Olmadı deyip bırakmak kolay mı? Yeni yollar çizerken beni yolun kenarına atmak kolay mı?
Ben yine nerde hata yaptım?
Her seferinde korkunun yerini biraz daha pişmanlık alırken onun yanında olmak, sevindiriciyken pişmanlığın bitip ateşin gibi bir dönemin başlayacağı gerçeği ateşin kendisi kadar sıcak.
Read more...
© Blogger templates Newspaper III by Ourblogtemplates.com 2008
Back to TOP
