Ben nasıl ki unutmadım

Siz hiç bir şehrin arkasından ağladınız mı?

Hiç gittiğiniz bir şehirde yaşayan bir insanın orada olduğunu gerçeği, sizin orda olduğunuz ve ona ulaşamadığınız aıcısı ile birleşti mi?

Siz; onun size çektirdiklerini unutmaya çalışırken o size, onun şehrinde olduğunuz ve onunla aynı havada soluk aldığınız gerçeği ile başbaşa kaldınız mı?

Siz hiç kimseye çaktırmadan, boğazınızda düğümlenen hıçkırıkları elinizde bir şişe bira ile, eğlenme adı altındaki bir rezalet ortamda şarkı söylerek yuttunuz mu? Ağlamak yerine gülüp; insanların eğlendikleri sandıkları yerde gözyaşınızı içinize akıttınız; damlamaya bile izni olmayan bir damla gözyaşınızı içinize akıttınız mı?

Her gölgede, her silüette, her bedende onu hayal ettiniz mi? O nu istediniz mi? Karşınıza çıksın, ordan kaçırsın? Bir zamanlar gölgeniz gibi peşinizde koşan, her solukta sizin adınızı sayıklayan, aslında sizinde unutmadığınız, ama unuttuğunuzu varsaydığınız birisi oldu değil mi?

En son geziden ruh halim biraz bozuk döndüm. Ruhum sanki biraz parçalanmıştı. Gerçekten sevdiğim, uğruna bir çok prensibimi çiğnediğim, hiç yapmayacağım şeyleri onun için yaptığım insanın yaşadığı şehirdeyken ruh halim yukarıdaki gibiydim. Güzel gibi geçtiğini sandı herkes benim için, ama ben onsuz kendimi kimsesiz, ellerin bağrında yalnız gibi hissettim.

Akşam olduğunda, şehirde herkes bir bir evlerine dağılmaya başladığında o da beni unutamasın diye çok istedim.

Olmadı; olamadı.

Read more...

Yok öyle bir sevgili

Geceyi gündüz eden,
Güvenen güvendiren,
Ama gücendirmeyen,
Yok öyle bi sevgili..

Bu bizde daha zor. Güven yok, sadakat yok, paylaşım yok! Yok ki de yok!

Güvenebildiğim ve ya güvenebileceğimi hissettiğim çok ta fazla insan çıkmadı benim karşıma.

Zamanımızı, hayatımızı, günümüzü, gecemizi ve hatta kendimizi, isteklerimiz çerçevesinde fazlaca çarçur ettiğimizi düşünüyorum. İnsanlara güvenmiyoruz. Karşımızdakine kendimiz bile güven vermekten uzak, günlük ve saatlik bir takım arayışların peşindeyiz.

Korkuyoruz. Elimizden, bunun aksine gelen bir şey sözkonusu değil ne yazık ki. En ufak bir tedirginlikte denizin dibine attığı kökü ile bir anda kaybolan anemonlar gibiyiz...


Gönlünü hoş eyleyen,
Koşulsuz, şartsız seven,
Özenen, hep hoşgören,
Yok öyle bi sevgili..

Yukarıda da yazdım, birbirimizin isteklerine fırsatlar tanımıyoruz. Birbirimizi tanımaktan çok uzağız. İsteyerek ve ya istemeyerek çevremizdekilerden kaçma zorunluluğumuzun yanında biz erkeklerin içimizde var olan aldatma ve çokeşlilik duygusu sayesinde karşı cinsimiz ile yaşayabildiğimiz koşulsuz ve şartsız sevememenin yanında özenden ve hoş görüden de uzak duruyoruz. Belkide durmak zorunda kalıyoruz.

Kaldı ki,
Bu ben de değilim ne yazık ki..

Ama sorsanız bana, şikayet ediyorsun sen bu kadar, sen ne kadar koşulsuz sevdin, ne kadar bağlandın, ne kadar belirli şartları aradan kaldırdın diye.

Ben zaten her zaman hiç düşünmeden sevmek istedim. Ama zaman zaman şununda farkındayım ki, insanların bu negatif çelişkileri yeri geliyor benide kendi içine çekiyor ve beni de acımasızlık döngüsü içinde bir yerlere savuruyor.


Yalnız, sen olduğun için seven seni,
‘Susmak erdemdir’ diyebilen biri,
Bir ömrü, aynı yastıkta eskitecek gibi,
Ama yok ki, yok öyle bi sevgili..

Yok değil aslında. Toplumun belirli kesimlerinde bu tür ilişkileri sorunsuz ve uzun süreli yaşayan insanların varlığı sözkonusu; erdem sahibi, güvenilir, dost...

Her defasında kendini anlatmanın ne kadar zor olduğunu bilen insanlar var bu hayatta.


Ne çok şey istiyoruz,
Aslında çook, çok, çok,
Ama yok öle bi sevgili,
Yok ki de yok!!!

Elimden ne kadarı geliyor bilmiyorum ama, sanıyorum ki, hayalimdeki ideal adama ben bile yaklaşamamış olabilirim...

Read more...

Yaşıyorum

zengin çocukla fakir kızın aşkına
bir türlü kavuşup mutlu olmayışına
gözüm doluyorsa hala
korkmaya gerek yok yaşıyorum demektir

Aramızdaki kopukluklarla dolu ilişki hiç bir zaman tam manasıyla zamanında gerçekleşemedi. Gerek benim bir takım takıntılarım, gerçekle zamanında bağdaştıramadığım hayatım ve korkularım; gerekse senin üzerimde kurmaya çalıştığını düşündüğüm baskı sebebiyle buluşmamız ve belkide bunu bu kadar geciktirmemizin verdiği acıyı çekmemize neden oldu.

Herkes hata yapabilir, ama bunu hafifletmenin bir yoluda geçmişi unutmaya çalışmaktır.

bahçenin yemyeşil canlanışına
kirazın hınzırca çiçek açışına
yüzüm gülüyorsa hala
korkmaya gerek yok yaşıyorum demektir

Hayatımda sanki yeni bir dönem açıldı seni daha iyi tanıdıktan sonra. Geçmişte sana çektirdiğim eziyetvari üzücü tarafların acısını sanırım benden çıkaracaksın ama yanımda olduğun sürece yüzüm gülecek ve ben yaşamaya devam edeceğim.

anlatacak hikayelerim bitmedi henüz
anlaşacak dostlarım tükenmedi
yorgunluk, kırgınlık hepsi gelir geçer
her şeye rağmen yaşamak güzel

Benim anlatacaklarım, birlikte geçirdiğimiz vakitlerde hiç bitmez. Sen olmasanda aslında hayatımda öyle ve ya böylr birileri olur ama ben senin o mutlu yüzün ile güçlenmek ve hayata dair tüm kırgınlıklarımı aşmak istiyorum.Yorgunluğumuz, kırgınlığımız geçici, ama sevmek kalıcı...

Read more...

  © Blogger templates Newspaper III by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP